چندي بعد قرار داد تامين سوخت اين دو نيروگاه نيزميان ايران و آلمان به امضا رسيد و مقرر شد هزينه ساخت نيروگاه در اقساط به شركت آلماني پرداخت شود . اما در سال 1357در شرايطي كه حدود 75 درصد واحد اول و 60 درصد واحد دوم نيروگاه ساخته شده بود با پيروزي انقلاب اسلامي ، آلمان كار را متوقف كرد .
ايران پرونده شركت متخلف آلماني را به دادگاه داوري بين المللي برد. براساس راي13 مارس 1982 اين دادگاه كليه قطعات و دستگاه هاي ساخته شده دو نيروگاه بوشهر تا آن زمان، به اضافه نيمي از سوخت هسته اي به مالكيت جمهوري اسلامي درآمد و پيمانكار موظف شد كه اين قطعات را به صورت تحويل در بندر، به ايران تحويل دهد.
با وجود آنكه با اين راي، سازمان انرژي ايران به تدريج بخش عمده اين تجهيزات را به ايران آورد، اما بخش ديگري از اين قطعات و تجهيزات در انبارهاي آلمان و ايتاليا باقي ماند و دولت آلمان با تمسك به بهانه هاي گوناگون از جمله جنگ تحميلي و سپس اشغال كويت از سوي عراق از ارسال اين محموله ها سر باز زد.
در دهه 60 بار ديگر كنسرسيومي از آلمان و چند كشور ديگر موافقت كردند ادامه كار را در نيروگاه بوشهر از سر گيرند اما همزمان با حضور كارشناسان آلماني در نيروگاه ، حمله موشكي عراق به بخشي از ساختمان نيروگاه ، آلمان را منصرف كرد .
در اوايل سال 1368 با سفر آيت الله هاشمي رفسنجاني رئيس جمهور وقت به روسيه ، موافقتنامه همكاري هسته اي ميان دوكشور تدوين شد و متعاقب آن در24 اوت سال 1992 (2 شهريور 1371) موافقتنامه كاملي از همكاري هاي هسته اي ايران و روسيه امضا شد . سرانجام در نوامبر 1994تهران و مسكو قرار داد تكميل واحد اول نيروگاه بوشهر را به امضا رساندند و اين قرار داد در ژانويه 1996 ميان سازمان انرژي اتمي ايران و شركت اتم استروي اكسپورت روسيه اعتبار اجرايي پيدا كرد .
علي رغم فشارهاي سياسي آمريكا براي قطع همكاري هاي هسته اي تهران و مسكو ساخت نيروگاه بوشهر ادامه يافت اما تكميل و راه اندازي آن كه طبق قرار داد اوليه "بطور كليد در دست"، بر عهده روسيه بود بارها به بهانه بروز اشكلات تغييرات سيستم از نوع آلماني به روسي و تغييرات مديريتي در شركت روسي به تعوييق افتاد .
در قرارداد اوليه تاريخ راه اندازي نيروگاه سال 2004 تعيين شده بود اما اين تاريخ در مقاطع مختلف به 2005، 2006 و بنا به اظهارات مقامات روس اين بار به اواخر 2007 موكول شد.
طبق قرارداد اوليه روسيه موظف است مرحله اول نياز نيروگاه بوشهر را به سوخت هسته اي تامين كند اين سوخت نيروگاه حدودا دو الي سه سال كار خواهد كرد . سوخت طبق قرار بايد حداقل 6 ماه پيش از راه اندازي نيروگاه به ايران منتقل شود. روساي سازمان هاي انرژي اتمي ايران و روسيه در اوايل سال 2005 در بوشهر قرارداد بازگرداندن سوخت مستعمل نيروگاه به روسيه را نيز به امضا رساندند .
به گفته معاون امور بين الملل و برنامه ريزي سازمان انرژي اتمي سوخت اوليه نيروگاه بوشهر در روسيه كاملا آماده است همچنين به گفته وي شرايط دريافت اين سوخت در ايران از حدود سه سال پيش تا كنون فراهم شده است .
با توجه به آلودگي بالاي راديو اكتيو و نزديكي كشورهاي عربي به مكان نيروگاه بوشهر ، ورود سوخت به اين نيروگاه هسته اي احتمال هر گونه تهديد نظامي آن را به حد اقل خواهد رساند . مساله اي كه بارها مورد اشاره مقامات رژيم صهيونيستي بوده است.
ايران اعلام كرده است در نظر دارد تا 20 سال آينده 20 هزار مگاوات از برق مورد نياز كشور را از طريق نيرو گاه هاي هسته اي تامين كند . با وجود تلاش براي بومي سازي تكنولوژي ساخت نيروگاه هسته اي در ايران و ادعاي اروپا براي كمك به ساخت نيروگاه هاي جديد آب سبك در ايران ، روسيه به عنوان نزديك ترين شريك هسته اي تهران همچنان از شانس بسيار بالايي براي در اختيار گرفتن پروژه هاي اتمي ايران برخوردار است .
نظر شما